توسط Shane Torchiana · در ابتدا در Streetsblog منتشر شد.
اعلامیه اخیر دولت بایدن در مورد استانداردها برای ساخت شبکه ملی شارژ خودروهای الکتریکی به ارزش 7.5 میلیارد دلار، یادآور عدم درک دولت از پتانسیل حمل و نقل میکروالکتریکی است. این کوته فکری کشور ما را از تغییر گسترده رژیم برق رسانی که برای مبارزه با تغییرات اقلیمی به آن نیاز داریم باز می دارد و در عین حال افراد محروم از نظر اقتصادی را پشت سر می گذارد. به جای در نظر گرفتن جایگزین‌هایی برای خودروهای برقی یا هیبریدی گران قیمت، مانند اسکوترهای الکترونیکی یا دوچرخه‌های الکترونیکی، دولت همچنان بر رویکردها و سیاست‌های منسوخ و خودرو محوری که بیش از یک قرن است جوامع و سیاره ما را آزار داده است، متمرکز است.
بیش از 45 درصد از سفرهای وسیله نقلیه سه مایل یا کمتر است. این حدود 100 میلیارد سفر در سال تنها در ایالات متحده است که بیشتر آنها سفرهای ماشینی هستند که می توانند با وسایل حمل و نقل کوچکتر و مقرون به صرفه تر جایگزین شوند. خودروهای برقی میکرو شاید مهم‌ترین قطعه این پازل جایگزینی خودرو باشند، با کارایی بیشتر آنها قبلاً توسط تحقیقات جدید تأیید شده است: خودروهای الکتریکی دو و سه چرخ در حال حاضر بزرگترین عامل کاهش تقاضای نفت هستند و تقاضای جهانی نفت را به میزان 1 میلیون بشکه کاهش می‌دهند. در روز در سال 2021
علیرغم تأثیرات زیست محیطی بسیار زیاد خودروهای برقی میکرو، قوانین فعلی تلاش می‌کنند تا با ارائه تخفیفی تا 7500 دلار، با صفر کردن یارانه فدرال برای خودروهای الکتریکی میکرو، هزینه‌های بالای خرید خودروی الکتریکی را کاهش دهند. این رویکرد در دستیابی به قیمت رقابتی برای اکثر خودروهای برقی شکست خورده است، در حالی که امکان افزایش مهاجرت به خودروهای الکتریکی کوچک را نادیده می گیرد. به جای تخفیف 7500 دلاری برای خودرو، می‌توانیم اسکوترهای الکترونیکی یا دوچرخه‌های الکترونیکی بیشتری را به صورت رایگان ارائه کنیم، چه از طریق یارانه برای استفاده مشترک یا از طریق مالکیت فردی. این نه تنها به مبارزه با بحران آب و هوا و وابستگی آمریکا به خودرو کمک می کند، بلکه می تواند هزینه های حمل و نقل میلیون ها آمریکایی با درآمد کم و متوسط را در این محیط تورمی کاهش دهد.
برای راه‌حل، بایدن و دولتش می‌توانند به شهرها و ایالت‌ها نگاه کنند تا خلأ حمل‌ونقل الکترونیکی را برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی پر کنند. برای مثال، برنامه ۱۰ میلیون دلاری تخفیف دوچرخه الکترونیکی کالیفرنیا که قرار است در ماه جاری راه اندازی شود، انتظار می رود به ۱۰۰۰۰ کالیفرنیایی کمک کند تا به حمل و نقل تمیز و مقرون به صرفه دسترسی داشته باشند. در ماه مه، کانکتیکات همچنین یک لایحه تخفیف دوچرخه الکترونیکی را امضا کرد. به صورت محلی، تعدادی از شهرها، از دنور گرفته تا مونتری بی و آستین، مشوق های دوچرخه برقی را به ساکنان ارائه می دهند.
ابتکارات و مشوق های حمل و نقل الکترونیکی ایالتی و محلی به تدریج راه را برای پذیرش گزینه های حمل و نقل تمیزتر هموار می کند، اما دولت فدرال این قدرت، مقیاس و ظرفیت را دارد که آمریکا را خیلی سریعتر از محوریت خودرو دور کند. اگرچه طرح دولت بایدن برای بازگشت بهتر تخفیف محدودی برای دوچرخه های الکترونیکی و مشوق هایی برای رفت و آمد با دوچرخه ارائه می دهد، این لایحه متوقف شده است. قانون سرمایه‌گذاری زیرساخت و مشاغل شامل مقداری بودجه برای زیرساخت‌های حمل‌ونقل خرد مشترک است، اما تنها بخش کوچکی از بودجه تخصیص یافته به زیرساخت‌های خودرو را نشان می‌دهد.
در نتیجه، جوامع در سراسر ایالات متحده همچنان مانند 100 سال پیش، کمبود آپشن‌های میکرو EV را با ایجاد مکان‌های بیشتر برای پارک خودرو جبران می‌کنند. هزینه اضافی برای توسعه دهندگان برای ساخت پارکینگ، هزینه مسکن را افزایش می دهد و بحران قیمت مسکن را تشدید می کند. ایجاد زیرساخت های پارکینگ برای شارژ خودروهای برقی هزینه و فضای هدر رفته بیشتری را افزایش می دهد. یک فضای پارک معمولی 9 در 18 فوت است، فضای کافی برای ده اسکوتر الکترونیکی یا پنج دوچرخه برقی که به راحتی در آن قرار می گیرند. در این کشور 330 میلیون نفری، ما بیش از یک میلیارد از این فضای پارکینگ اختصاصی داریم. در نتیجه وسواس ملی ما نسبت به اتومبیل، یک شهر متوسط در ایالات متحده حدود نیمی از مساحت خود را به پیاده‌روی اختصاص می‌دهد که تقریباً تمام آن برای اتومبیل‌ها در نظر گرفته شده است.
تصور کنید اگر فقط نیمی از آن مساحت سنگفرش شده باشد، شهرهای ما چقدر قابل زندگی تر خواهند بود. 25 درصد از یک شهر معمولی آمریکایی – برای پارک ها، مسکن های مقرون به صرفه، یا میدان های عابر پیاده با چند خط متحرک کوچک در هم قرار گرفته است؟ اگر ما بودجه را از خودروها دور کرده و به زیرساخت‌ها تغییر دهیم و برنامه‌های تحرک الکترونیکی را در اولویت قرار دهیم، به طور قابل‌توجهی هزینه زندگی را کاهش می‌دهیم، کیفیت هوا را بهبود می‌بخشیم و مستقیماً به رسیدگی به تغییرات آب و هوا کمک می‌کنیم، که به ندرت برای آمریکایی‌ها برد-برد است. علیرغم آنچه ممکن است در اخبار بخوانید، این موضوع بحث برانگیز نیست، 74 درصد از رای دهندگان ایالات متحده در حال حاضر از اسکوترهای الکترونیکی و دوچرخه های برقی مشترک حمایت می کنند.
صنعت میکرو EV به تازگی شروع شده است – در آینده نزدیک شاهد حالت‌های جدیدی خواهیم بود که برای افراد بیشتری مناسب هستند و همچنین مقرون به صرفه‌تر، کوچکتر، ایمن‌تر و حتی سازگارتر با محیط زیست هستند. بسته‌ها، سیاست‌ها، مقررات، و منابعی که فراتر از هژمونی خودرو فکر نمی‌کنند تا مزایای حمل‌ونقل کوچک را بشناسند، برای خدمت به مردم آمریکا و رسیدگی به بحران آب و هوایی مشترکی که با آن روبرو هستیم طراحی نشده‌اند.
شین تورچیانا رئیس برد، یک شرکت اشتراک‌گذاری وسایل نقلیه الکتریکی است که اسکوترهای الکترونیکی و دوچرخه‌ها را در بیش از 400 شهر در سرتاسر جهان برای سواران ارائه می‌کند. قبل از پیوستن به Bird در سال 2018، او هشت سال را در گروه مشاوره بوستون (BCG) گذراند، جایی که او در زمینه داده‌ها و تجزیه و تحلیل، تحول و استراتژی فعالیت می‌کرد. قبل از BCG، او در سرمایه گذاری کلان جهانی در مورگان استنلی کار می کرد. او دارای مدرک MBA از دانشکده بازرگانی کلمبیا و MBA از MIT Sloan است.